“Ik ga op de rand van het bed zitten luisteren”

“Het mooie aan nachtdienst vind ik dat je meestal wel tijd hebt voor een praatje”, zegt Yvonne Bikker-van der Lugt, verzorgende IG bij Norschoten. “Sommige bewoners gaan laat naar bed en vinden het fijn om nog een kwartiertje hun verhaal te doen. Dan ga ik op de rand van het bed zitten luisteren.”

Yvonne is moeder en zocht een baan die ze goed met de opvoeding van haar kinderen kan combineren. Ze werkt nu 12 uur per week in de nacht, in diensten van kwart voor elf tot zeven uur. Precies op tijd weer thuis voordat de kinderen naar school gaan. Want het is maar drie minuten fietsen naar huis vanuit haar werk. “Had ik eerder van deze mogelijkheid geweten, dan had ik er eerder voor gekozen.”

Hiervoor werkt Yvonne eerst tien jaar als verzorgende IG in een verpleeghuis in Rotterdam en daarna zeven jaar in de thuiszorg in Ermelo. Ze heeft de opleidingen voor verzorgende IG en voor EVV (Eerstverantwoordelijk verzorgende) afgerond.

We kijken naar elkaar om

Tussen haar collega’s bij Norschoten voelt Yvonne zich als een vis in het water. “Er is een gemoedelijke sfeer. En we kijken naar elkaar om. Als er iemand ziek is of zo, dan regelt iemand vanuit het team een kaartje of een bloemetje. Heel collegiaal. Je kunt echt op je collega’s terugvallen.”

Ook de waardering doet Yvonne goed. “Vanuit Norschoten zelf bijvoorbeeld krijgen we vaak een leuke, kleine attentie tussendoor. Het gaat me niet om het cadeautje maar om de waardering die daaruit spreekt. Dat geldt zeker ook voor de dankbaarheid van de bewoners en hun familie. Je zet je heel erg in en dan is het fijn dat de mensen dat zien.”

Buiten de gebaande paden

Norschoten laat een frisse wind waaien door de ouderenzorg. Onder andere door buiten de gebaande paden te denken. “Ik hou ervan om verantwoordelijkheid te krijgen. Om zorg in te vullen zoals dat voor mij goed voelt. Uiteraard wat binnen de organisatie past. Ik vind het fijn dat we hier heel erg naar de wensen van de bewoners luisteren. Als er ‘s nachts iemand onrustig is en die wil graag dat ik een stukje uit de Bijbel voorlees, dan doe ik dat. Graag zelfs.”

“Pas geleden was er een bewoner die niet echt meer reageerde op wat er rond haar gebeurde. Ik ben gewoon naast haar gaan zitten om haar hand vast te houden. Ik merkte dat het haar op een of andere manier rust gaf. Zo simpel kan het ook zijn.”